حسین صادقی مرشت 28 خرداد 1388

پاسخ

هوالعزیز
«قَالَ فَاِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمكَ مِنْ بَعْدكَ وَ اَضَلَّهُمُ السَّامِرِي»(طه، 85 )
پنجشنبه 28/03/88 – ساعت 07:52 صبج –
ذیل خبر «متولد شدن گوساله عجیب در قائم‌شهر» - دوشنبه 25/03/88 - کد خبر : 14117 -
پس با این اوضاع و احوال جاری که «نحوه‌ی کار از در و دیوار - در تجلی است یا اولی‌الابصار»، فی‌الواقع : ایول «سامری!» - البت(البته)، خب(خوب) – «هر چی بدی، آش می‌خوری!» آن جناب «سامری» با علم به اینکه می‌دانست «کارآیی» و «اثر بخشی»، دو عنصر حیاتی «بهره‌وری» می‌توانند باشند، لذا تنور داغ «تهدید» فقد موسی علیه السلام را حس از نوع «شنیدن کی بود مانند دیدن!» نمود و نان به نرخ آن روزگار را آن چنان به موقع و مناسب احوال، چسباند و به «فرصت» فناوری راه اندازی خط تولید «گوساله» تبدیل نمود و ضمن اینکه داشت با خبرنگار وطنی «عمو سام» مصاحبت می‌نمود، «سماجت جمهوریت»ش متورم شد و بر «سماجت مگس»ی که گرد شیرینی می‌چرخید، چربید و آن «کف گرگی» مهلک «اوباما»یی گریخته از هیاهوی محله‌ی هارلم هم، رسانه‌ای شد و از اهم و اکمل همه‌ی این احسن القصص، این بود که کلی هم طلا و جواهرات هزینه نمود و کار و بارش هم گرفت. ولی چه کنیم که «حیف از طلا که خرج مطلا کند کسی!» - حالا شما «مرحمت فرموده ما را مس کنید!» و بفرمائید که این‌ها همه‌اش «کد» شده است! خب، اگر چنین نکنیم که بعض شما نباشد، هر گوساله‌ای از هر جا و مکانی بر می‌خیزد و این بار او اقدام به کاشت و داشت و برداشت «سامری»، آن هم از نوع و قماش غیر استانداردش، می‌فرماید. خب، البت که باید معلوم شود این «خانه‌ای که از پای بست ویران است!»، آشپزش دو تاست! وگر نه، چرا باید این گوساله با دو چهره(منافق) پای به عرصات محشر ما بگذارد؟!!